Δυο πειρατές κάθονται στην κουπαστή του πλοίου και συζητούν:
- Ρε συ κοκκινοτρίχη Τζακ, να σε ρωτήσω κάτι… το δεξί σου πόδι σου πως το έχασες;
- Άστα … καρχαρίας! Κάνουμε ρεσάλτο σε ένα αγγλικό εμπορικό, πιάνω το σχοινί και πάω να πηδήξω, αλλά γλιστράω και πέφτω στη θάλασσα… Ε, μέχρι να με βγάλουν, ένας καρχαρίας μου έφαγε το πόδι και τώρα είμαι με το ξύλινο.
- Μάλιστα! Καλά… και το αριστερό σου πόδι πως το έχασες;
- Άστα … κροκόδειλος! Έχουμε αποβιβαστεί στην Κούβα και εκεί που κάνουμε πλιάτσικο σε κάτι χωριά, μου την πέφτει ένας κροκόδειλος… Έτρεξα όσο μπορούσα, αλλά δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι.
- Και τον γάντζο στο χέρι πως τον απέκτησες;
- Άστα … βαρέλι…! Είχε τρικυμία θυμάμαι και ήμουν στο αμπάρι, σπάνε τα σχοινιά του φορτίου και ένα βαρέλι μου πλάκωσε το χέρι… Προσπάθησα να το αποφύγω αλλά δεν είχα συνηθίσει τα δύο ξύλινα πόδια.
- Και το μάτι σου πως το έχασες;
- Άστα … τσίμπλα! Πήγα να τη βγάλω αλλά δεν είχα συνηθίσει τον γάντζο…
χοχοχοχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :)))
Ευτυχώς υπάρχουν χειρότεροι ατσούμπαλοι από μένα!
Τι; Κι εσύ έχεις γάντζο; Όχι ρε γμτ...
ΔιαγραφήΑχαχαχαχα! ΠΑΡΑΠΟΛΥΟΑΦ! :)) Καλό μεσημέρι στην παρέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτεκουπαζάρουμε αγρίως; !! :))
Τόσο ΟΑΦ είχα να κάνω από την προηγούμενη ΟΑΦ!
ΔιαγραφήΑκυβέρνητε, σόρυ που ήρθα να συνδιαλλαγώ εδώ με την Αριστέα, αλλά έχουμε και οι δυο φραγή σήμερα στα σχόλια και καταλαβαίνεις! :)) Αχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συνομιλείτε εδώ μέσα ε; Θα αρχίσω τις χρεώσεις μου φαίνεται!
ΔιαγραφήΆσχετο: από την πολύ σου γκρίνια κάθισα και ασχολήθηκα και τελικά διόρθωσα το ρολόι του μπλογκ.
Εσύ όμως το πέρασες στο ντούκου. Μόνο να γκρινιάζεις ξέρεις!
Μωρέ καλά κάνει η άλλη με τα απανωτά της ΟΑΦ...
Παλιό και καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Μαράκι.
Διαγραφή