Ζόρια

Πεθαίνει κάποιος και πάει στη κόλαση. Τον υποδέχεται ο διάολος στη πόρτα. 

- Ρε καλώς τον. Πέρνα μέσα.

Ο τύπος είναι στις μαύρες του. Στενοχωρημένος και σκυθρωπός.

- Τι έχεις ρε φιλαράκι του λέει ο διάολος. Δεν πιστεύω να είσαι χάλια επειδή ήρθες εδώ; Μην ακούς τι λένε. Ούτε καζάνια υπάρχουν, ούτε ποτάμια με λάβα, ούτε ξύλο πέφτει. Μια χαρά θα περάσεις.

Βλέποντας ότι δεν μπορεί να τον συνεφέρει του λέει:

-   Καπνίζεις;

-   Όταν ζούσα κάπνιζα 1-1,5 πακέτο τη μέρα.

-   Δεν θα σου λείψει. Κάθε Δευτέρα φέρνουμε απ’ όλα τα τσιγάρα. Με φίλτρο, άφιλτρα, πούρα, καπνό για στριφτό, ότι γουστάρεις.

Ο τύπος αναθάρρεψε λιγάκι. Συνεχίζει ο διάολος:

-   Πίνεις;

-   Όσο ζούσα έπινα κανα ποτηράκι.

-   Εδώ είμαστε. Κάθε Τρίτη έχουμε απ’ όλα τα ποτά. Ουίσκι, βότκα, τεκίλα, ότι ζητήσεις! Πίνουμε μέχρι το πρωί και γινόμαστε τύφλα.

Ο τυπάκος άρχισε να παίρνει τα πάνω του. Συνεχίζει ο διάολος:

-   Χαρτάκι παίζεις ;

-   Άμα λάχει! Κάθε βράδυ στο καφενείο με τα φιλαράκια παίζαμε με τις ώρες.

-   Τώρα σ’ έφτιαξα. Τις Τετάρτες έχουμε από τράπουλες, μέχρι ρουλέτα. Ότι τραβάει η όρεξή σου. Μήπως όμως θες κι εσύ να ζητήσεις κάτι;

-   Θα ’θελα λέει ο δικός μας (είχε πάρει και θάρρος) και κανένα … να μωρέ … κανά τσιγαριλίκι αν γίνεται.

-   Άκου αν γίνεται!, λέει ο διάολος. Κάθε Πέμπτη γίνεται χαμός. Πρέζα, LSD, κόκα, τα αραδιάζουμε στο τραπέζι και ότι γουστάρεις παίρνεις.

Ο τύπος έχει ξεπεράσει τους φόβους του και έχει αρχίσει να χαμογελάει.

- Δεν μου λες αλήθεια, του λέει ο διάολος, καλά όλα αυτά, αλλά να σε ρωτήσω και κάτι άλλο. Τον παίρνεις καθόλου;

-   Και βέβαια όχι!, του απαντάει με βροντερή φωνή και κάνοντας ένα βήμα πίσω.

-   Χμμμ, εεεε … τότε τις Παρασκευές μάλλον θα ζορίζεσαι…