Λες;

Έρχεται στην Αθήνα ένας γέρος επαρχιώτης. Πηγαίνει στο Σύνταγμα και βλέπει ένα νεαρό με βαμμένα μαλλιά, μια τούφα μπλε, μια μωβ, μια κόκκινη, μια πράσινη … 

Πλησιάζει κι αρχίζει να τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω.

Ο νεαρός εκνευρίζεται, γυρίζει τσαντισμένος και του λέει:

- “Τι θες ρε κωλόβλαχε και με κοιτάς έτσι τόση ώρα;”

- “Μη μι παριξηγάς παιδάκι μ, μόλις σι ‘δα, ένα πράμα σκέφτηκα κι συλλογάμι τόσις ώρις.  Όταν ήμαν στου Στρατό είχα πηδήξ’ ένα παγώνι. Σκέφτουμι μήπους είσι  γιός μ!”