Ήταν κάποιος που σπούδαζε
γιατρός στο Λονδίνο, αλλά στη πραγματικότητα έτρωγε τα λεφτά του πατέρα του.
Κάποια μέρα ο πατέρας του αγανακτισμένος του τηλεφωνεί και του λέει:
"Δε σου στέλνω αλλά
λεφτά. Φτάνει πια, πάρε το πτυχίο σου και γύρνα."
Μη μπορώντας να κάνει
αλλιώς, διάβασε σκληρά έναν χρόνο, πέρασε τα μαθήματα, αλλά του έλειπε η πρακτική
εξάσκηση. Πήγε λοιπόν και στήθηκε έξω από το πανεπιστήμιο και σημείωνε ότι
έλεγαν οι συμφοιτητές του, π.χ. άκουγε πως στον πονοκέφαλο δίνουν ασπιρίνη, το
έγραφε σε ένα μεγάλο μπλοκ. Αφού πήρε το πτυχίο του, γύρισε στο χωριό του και
άνοιξε ιατρείο.
Πήγε κάποιος και είπε
πως έχει πονοκέφαλο. Έψαξε στο τεφτέρι του και βρήκε ασπιρίνη. Ένας άλλος είχε
κρύωμα και του έδωσε παστίλιες για το λαιμό αφού έψαξε στο τεφτέρι του. Πάει
και ένας ο οποίος είχε καταπιεί ένα ψαροκόκαλο. Έψαχνε, έψαχνε μα για κόκαλο
στο λαιμό δε βρήκε τίποτα.
- "Ε, του λέει,
βάλε ένα έμπλαστρο".
Την άλλη μέρα ο ασθενής
χειρότερα από πριν καθώς το έμπλαστρο του έκαψε το λαιμό ξαναπάει στο γιατρό.
- "Βάλτο στο στήθος
σου" του είπε αυτός μήπως πάει η ζέστη από κάτω προς τα πάνω.
Αυτό συνεχίστηκε τις
επόμενες μέρες ώσπου το έμπλαστρο κατέληξε να φτάσει στα αρχ*δια του. Το πιάνει λοιπόν ο γιατρός και το τραβάει. Ουρλιάζοντας αυτός από πόνο ...του βγαίνει το κόκαλο από το λαιμό του.
- "Περίμενε
λίγο," λέει ο γιατρός και πάει και γράφει στο τεφτέρι του:
"Ψαροκόκαλο στο
λαιμό, έμπλαστρο στα αρχ*δια."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου